Terim Türk Futbolu’na kırgın
Terim, nihayet suskunluğunu bozdu. Kırgınım diyen Terim kendisini rehabilite etmeye çalıştığını söyledi.
Bloomberg HT’de ‘Gülin Yıldırımkaya ile HT Gündem’ programına konuk olan Fatih Terim, birbirinden önemli açıklamalar yaptı. Programda Gülin Yıldırımkaya’nın sorularına açık yüreklilikle cevaplar veren Terim, kırgınlıklarını dile getirdi ve kendisini rehabilite ettiğini söyledi.
“Her zaman başarılı olacağım diye bir kaide yok” diyen Terim, eleştiriler karşısında “Bizde belaltı vuruyorlar” yorumunu yaptı. “Sezon başı yurtdışında bir takımla devam edeceğim” diyen başarılı teknik adam, çok yüksek bir egosu olduğuna dair yapılan eleştirilerle ilgili olarak, “Ben hiçbir başarılı insan görmedim ki egosuz olsun. Bir takım yüksek egolara sahip olacaksınız ki yüksek yerleri hedefleyebilesiniz. Siz hiç normal insan gördünüz mü yüksek başarılara imza atmış? Normal derken hepimiz normaliz de yani egosu olmayan manasında söyledim. Muhakkak ki birtakım uç noktaları düşüneceksiniz, olmayanları hedefleyeceksiniz ve çok büyük risk alacaksınız, kitlelere karşı sorumluluk hissedeceksiniz ve o yükü omuzlarınızda taşıyacaksınız. Olmamışları farklı olarak yapmaya çalışacaksınız ve egonuz olmayacak! Nasıl olacak?” dedi.
İşte Fatih Terim’in Bloomberg HT’de ‘Gülin Yıldırımkaya ile HT Gündem’ programında söyledikleri:
HEDEFE ULAŞMAK
Fatih Terim Milli Takım’ın başından ayrıldığından beri konuşmuyor. Kendisi bizi kırmadı. Öncelikle teşekkür ediyorum ve ‘Hoşgeldiniz’ diyorum. Sizin anlatacak çok şeyiniz var, benim de merak ettiğim çok şey var. Öncelikle şununla başlamak istiyorum: Sizce neden ‘imparator’sunuz?
F.T: Kanalınız hayırlı olsun. İnşallah çok başarılı olacak. Tüm çalışanlara şahsınızda şimdiden başarılar diliyorum. Söyleyenlere sormak lazım.
Sizin birçok başarınız var çünkü. Şöyle bir sayayım dediğiniz zaman insanın kafası karışıyor, “Acaba hangisi daha önemli bir başarı?” diye. Sizce en önemli başarınız ne?
F.T: Bence en önemlisi başarılı olmak. Bu bundan daha öndedir, bu bundan daha geridedir diye sıralayamam. Belki bir başka başarıya haksızlık olur. Genel olarak başarılı olmak zaten başlı başına önemli bir olgu. O yüzden bu bundan geridir, bu bundan daha önemlidir diye pek ayırmak istemiyorum.
Çizgiyi koruyabilmek önemli, başarıyı sürdürebilmek…
F.T: Onu koruyabilmek artı yapılabilenin en iyisini yapmak herhalde. O çok daha önemli. Önünüze konulan veya atlamak zorunda olduğunuz birtakım engelleri geçerek hedefe ulaşmak başarının tarifi zaten. Yılmadan ve tam kendinizi vererek disiplin içinde sevdiğiniz işi farklı olarak ya da fark yaratarak belli bir noktaya getirmek… Burada tabii ben haksızlık yapmak istemiyorum. O gün için o başarı önemliydi. Ondan sonra da bir başkası önemli.
“Hiçbir başarının hakkını yedirtmem diğerine” diyorsunuz…
F.T: Haksızlık olur…
Siz tabi Türkiye’ye pek çok ilki yaşattınız ve “imparator”, “kramponlu Jöntürk”.. inanılmaz manşetler atıldı. Hepimiz de sizi çok seviyoruz. Stüdyoya girerken bile bütün ekip sizi “imparator” diye karşıladı burada da. Fakat Türkiye’de şöyle bir şey var, bir insan çok başarılı oluyor çok şey kazandırıyor bu ülkeye. Fakat işler ters gitmeye başlayınca (bu sizin için de böyle yaşandı) işte istifa çağrıları yapılmaya başlandı, efendim “Çok da para alıyor, bu kadar para alacak ne yapıyor, kuş mu konduruyor?” falan diyenler de oldu. Dönüp baktığınız zaman kırgın mısınız?
F.T: Şimdi tabi yaşadık, yaşamaya da devam edeceğiz. Gidişat öyle gösteriyor, hiçbir değişim yok. Açıkçası bu dedikleriniz de oldu. Özellikle rakam konusunu ben ayıp olarak nitelendirmiyorum, ayıp ötesi diyorum.
“BİZDE MALESEF BEL ALTI OLUYOR”
Ben de aynen buna katılıyorum.
F.T: Hiçbir talepte bulunmadığınız noktada size böyle deniyor. Boş kağıda imza atmanıza rağmen böyle. Ayrıca biz de kimsenin ne kazandığını sormuyoruz. Başka önemli bir konuda burada kimsenin cebinden çıkmıyor. Yani Futbol Federasyonunun özerk olması hasebiyle belki de kazandırılan veya kazanılmasında emeği olan bir paranın dönüşünde… Ama çok da fazla uzatmak hoş değil, para konuşmak da sevmiyorum ama ayıp ötesi olduğunu da söylüyorum.
Bir diğeri, başarısızlıklarda tabii eleştiri olmalıdır. Ama bizde maalesef tabiri caizse bel altı gibi oluyor, sadece bana değil genel olarak. Muhakkak insan üzülüyor, alınıyor ama kırgın da kalamıyorsunuz. Aynı camianın içindesiniz, bu ülkenin insanısınız. Elinizden geldiği kadar ılımlı, olumlu bakmaya çalışıyorsunuz. Ama bazen tabi sınırları bir hayli zorlayan durumlar da olabiliyor. Siz de insansınız neticede, ben de hata yapıyorum ve yapmaya da devam edeceğim. Ama demin de söylediğiniz gibi sevaplarımın daha çok olduğunu düşünüyorum. “Ben her konuda başarılı olacağım” diye bir kaide yok. Ben bu konuyu kendime seçtim ve bu konuda başarılı olmak için uğraşıyorum. Başarılı olduğumu da görüyorum. Ama bazı şeylere ufak tefek kırgınlığım olabilir tabii.
“ÜZÜLÜYORUM AMA HASSAS OLDUĞUM NOKTALAR VAR”
Buna şaşırdım biraz. Çünkü sizin gibi böyle zirveyi görmüş isimler için, “kabuklu karakterler” diye bir benzetme var, duymuş muydunuz? Bu insanlar zamanla gelen eleştirilere biraz daha duyarsızlaşabildiği, dokularının biraz daha sertleştiği söylenir. Demek ki sizde öyle olmamış. Kırılabiliyorsunuz, üzülebiliyorsunuz.
Tabii ki, ben insanım. Dolayısıyla insani zaaflar da, insani duygular da bunlardan oluşuyor. Ne yazarsa yazsın, ne söylerse söylesin gibi bir yaklaşım çok da doğru değil. Üzülüyorum ama hassas olduğum noktalar da var. İşimin gereği bunların olması gerektiğini de biliyorum. Ama bu üzücü nitelikte değil, öğretici nitelikte; kırıcı nitelikte değil daha bir yön gösterici nitelikte olmalı. Acıtacak şekilde değil daha bir insani yaklaşımda, yanlışları ifade eden bir ortam bekliyorum açıkçası.
Karşılıklı saygıyı da eleştirirken öğrenmemiz gerekiyor herhalde. Bizim toplumumuzda böyle bir linç kültürü mü var acaba? Başarılı insanlara karşı “Hani bir düşsün de bir vurayım” gibi bir psikoloji hissettiniz mi hiç?
F.T: Var tabii. Bazen çok açık net hissediyorsunuz. Bu belirgin bir özelliğimiz gibi gözüküyor sanki. Olmaması gerek ama… Bir başarınızın ardından düşmeniz kimi niye sevindirecekse bilmiyorum ama…
Sadece rakipler olsa neyse. Toplumda böyle bir şey var…
F.T: Doğaldır yani , insanoğlu gelir çalışır, başarır. Başarırken de birçok şeyi yapar. Zirveye gelir zirveden sonra düşmek de çok doğaldır zaman zaman. Çünkü insanlar için konuşuyorum. Bunu kendi adıma söylemiyorum. Başka birçok başarılı insan için de söylüyorum. Bunu özlemle beklemenin kimseye bir faydası yok.
“Bir gün herkesin başına gelebilir” diyorsunuz.
Tam tersi bu tip insanları desteklemek tarafında olmalıyız.
“İDDİALI AÇIKLAMALARIM HER ZAMAN OLACAKTIR”
Ben sizin başarıyı biraz hissettiğinizi düşünüyorum. Mesela Euro 2008’de ve UEFA Şampiyonası yolunda “Harika bir takım göreceksiniz sahada” gibi açıklamalarınız var. Ama hani gidemeyişimizle sonuçlanan maçlar öncesinde böyle iddialı açıklamalar yapmadınız. O dönem takıma mı güvenmiyordunuz, bir şeyler hissettiniz mi?
F.T: Tabii işimizle yaşıyoruz. Açıkçası iddialı açıklarım olur benim, her zaman da olacaktır. Büyük konuşmak da Allah’a mahsustur. O tip açıklamalarım yok benim. Onun sebebi bir türlü Avrupa Şampiyonası’nda yakalamış olduğumuz kadronun devamını yakalayamamış olmamız. Birçok sebepten dolayı, ben sebep göstermeyi sevmeyen birisiyim. Oradan olsa gerek. Bir araya koyamadık bir türlü.
Kalp çarpıntılarıyla izliyorduk, son dakika golleri falan. Biz bile kalpten gidecektik ekran başında. Siz nasıl o stresle mücadele ediyorsunuz sahada “Ay bana bir şeyler oluyor?” dediğiniz anlar oluyor mu hiç?
F.T: Olmadı çok şükür. Ama hakikaten futbol böyle bir oyun. Yüreklerin dayanmayacağı, heyecanın en dorukta olduğu zamanlar her an olabilir. Avrupa Şampiyonası’nda herhalde geriden gelip öne geçme konusunda artı dakikalar konusunda ve heyecanlı pozisyon olarak herhalde birinci sırayı da alacak… Allah o gücü veriyor işte orada size. Yüreklerin çarptığından eminiz. Güzel çarpınca da Allah karşılığını güzel olarak veriyor.
“BEN DE İNSANIM”
Sizin öfke kontrolüne ihtiyacınız olduğu şeklinde yazılar da olmuştu. Öfkeli biri misiniz? Hatta agresifliğiniz hakemleri baskı altına alma taktiği gibi yorumlandığı da olmuştu.
F.T: Çeşitli yorumlar yapacaklar tabii öfkeli olduğunuz zaman. Ama tabii öfkeli olduğum zaman dilimiyle sakin olduğum zaman dilimi arasında çok fark var. Sadece öfkeli anları, sinirli anları veya öyle de demeyelim hırslı anları… Bu konuda öfke ile ilgili zaman zaman tabii insan olduğum için tepkimi de göstereceğim. Ama bu yazılanlar gibi öfke kontrolü… O da insani duygu. Demek ki taşırma noktasına gelinmiş. Olmasa daha iyiyidir. Ama oluyor demek ki. Benim insani olarak reaksiyonum bu. Çünkü yüzlerce insanın reaksiyonunun bir kişide olduğu bir ortamda o kişinin zaman zaman bu tip çıkışları oluyor. Bunu hep öfkeli gibi göstermek doğru değil. Keşke öfke kontrolü yapabilsek. Ama dediğim gibi ben de insanım, bu zaman zaman oluyor. Bedelini hesap etmiyorum açıksı. Davranışımı ya da o anki reaksiyonumu hesap ederek yapmıyorum. Yani insani reaksiyon onlar. Ceremesini de çekiyorsunuz bazen.
Hissettiğiniz gibi yaşıyorsunuz.
F.T: Hissettiğim gibi yaşıyorum. Hissettiğim gibi söylüyorum. Zaman zaman tabi doğru olmadığını bazı şeylerin biliyorum. Ama söylüyorum. Eğer bu bir hataysa ben bu hataları yapacağım ve yapmaya da devam edeceğim çünkü insanım.
“HER İNSANIN BAŞARI İLE İLGİLİ EGOSU VARDIR”
Size yöneltilen eleştirilerden biri de egonuz. Çok yüksek bir egonuz olduğundan bahsediliyor. Aslında başarılı insanların hayatlarına baktığımızda ortak özelliklerden de biridir ego. Siz kendinizi böyle değerlendiriyor musunuz?
F.T: Ben hiçbir başarılı insan görmedim ki egosuz olsun. Başarı kelimesini ağzına alamaz ki. Her insanın bir başarı ile ilgili egosu vardır. Nasıl anlatayım, nasıl izah edeyim… Hiç böyle bir durumda bulunmadım, istemedim de açıkçası. Yani kimi, neti tatmin etmek gerekiyor onu bilmiyorum. Birtakım yüksek egolara sahip olacaksınız ki yüksek yerleri hedefleyebilesiniz. Siz hiç normal insan gördünüz mü yüksek başarılara imza atmış? Normal derken hepimiz normaliz de yani egosu olmayan manasında söyledim. Muhakkak ki birtakım uç noktaları düşüneceksiniz, olmayanları hedefleyeceksiniz ve çok büyük risk alacaksınız, kitlelere karşı sorumluluk hissedeceksiniz ve o yükü omuzlarınızda taşıyacaksınız. Olmamışları farklı olarak yapmaya çalışacaksınız ve egonuz olmayacak! Nasıl olacak? Bunu anlatırken büyük bir ego gibi sunarsanız öyle gözükür. Ama öyle değil. Bu manada egoysa hayır değil. Her türlü hislerini açıkta yaşayan ve bu tip düşüncelere sahip insanların egosu neyse benimki de o. Onun dışında bir şey yok.
F.T: Şimdi zaten onu ikiye ayırmak lazım.Bir tanesi benim çalıştığım zamanlar, bir tanesi çalışmadığım zamanlar, ki çok nadir, simdi mesela. Özellikle çalışmadığım zamanlarda sabah sekide kalkarım, seki buçukta kahvaltı ederim… Öyle bir programım hiç yok. Çünkü hayatım boyunca bu programları yaptığım için kendime şimdi yapmıyorum.
Mola zamanı…
F.T: Evet, mola zamanı, dinlenme zamanı, kendini yenileme zamanı…Rehabilitasyon mu dersiniz… Artı zinde olabilme zamanı. Böyle yüksek gerilimli işler yapanlar stres altında olanlar zaman zaman böyle dinlenir.
Nasıl rehabilite ediyorsunuz peki kendinizi?
F.T: Arkadaşlarımla, eşimle çocuklarımla, dostlarımla yapamadıklarımı yapmaya çalışıyorum. Eşimle, ailemle daha çok beraber olmaya çalışıyorum. Zaman zaman maçları seyrediyorum. Zaman zaman da seyahat ediyorum. Yenilenirken bir yerden de öğrenerek de devam ediyorsunuz.
Ne öğretti bu süreç size?
F.T: Yani birçok şey öğretiyor insana.
Mesela dostlarınızın kim olduğunu öğretmiş olabilir.
F.T: Hayatın her dönemi onlarla ilgili zaten. Onların en olduğunu, kim olduğunu öğrenebilirsiniz. O kelimeyi dostlar olarak söylemeyelim, arkadaşlar olarak söyleyelim. Dostlar dosttur zaten. Tanıdık vardır, aşina vardır, dost vardır… Dosta gelince o başkadır. Dolayısıyla o şeye pek uymuyorum artık.
Düzenli hayat.
F.T: Yani. Hep yaptım, hep uydum. Yapmaya da devam edeceğim.
